Το να επιτρέψεις στον εαυτό σου να είναι ευάλωτος του ανοίγεις το δρόμο προς την αγάπη, την σύνδεση, τη χαρά του ανήκειν, το θάρρος, την ενσυναίσθηση και τη δημιουργία

Πριν από κάθε συνεδρία αφιερώνω λίγο χρόνο να θυμηθώ την ανθρωπιά μου. Δεν υπάρχει καμία εμπειρία αυτού του ανθρώπου που να μην μπορώ να μοιραστώ μαζί του, κανένας φόβος που να μην μπορώ να καταλάβω, κανένα βάσανο για το οποίο να μην νοιάζομαι. Γιατί είμαι και εγώ άνθρωπος. Δεν έχει σημασία πόσο βαθιά είναι η πληγή του, δεν χρειάζεται να ντρέπεται μπροστά μου. Είμαι και εγώ ευάλωτος. Κι εξαιτίας αυτού είμαι αρκετός. Οποια και αν είναι η ιστορία του, δεν χρειάζεται πλέον να βρίσκεται μόνος μαζί της. Αυτό είναι που θα επιτρέψει το ξεκίνημα της επούλωσης της πληγής του, δεν είναι ποια μόνος είμαστε μαζί

Αυτό που θέλω στη ζωή μου είναι η συμπόνια, μια ροή επικοινωνίας ανάμεσα σε μένα και στους άλλους, βασισμένη στο αμοιβαίο , από καρδιάς δόσιμο