Στη ζωή μαθαίνουμε να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε, μαθαίνουμε τί είναι αγάπη από το πως μας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι που μας μεγαλώνουν και που μας φροντίζουν, κυρίως στα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Οι περισσότεροι από εμάς αναρωτιόμαστε γιατί σχετιζόμαστε με συγκεκριμένους τρόπους.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως αντιλαμβάνεστε την αγάπη και την φροντίδα; Για να μιλήσουμε την γλώσσα των σχέσεων πρέπει να κατανοήσουμε ποια είναι η σημασία κάποιων βασικών ρημάτων για εμάς. Να κατανοήσουμε πως μάθαμε δηλαδή τι σημαίνουν αυτά τα ρήματα, από το πως μας το δίδαξαν με την συμπεριφορά τους οι ενήλικοι φροντιστές μας (γονείς, δάσκαλοι).
Καταρχάς το ρήμα “ζητάω”. Πολλοί από εμάς δεν πιστεύουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να ζητήσουμε τα καλά πράγματα που επιθυμούμε. Σαν να έχουμε ένα θησαυρό μέσα μας αλλά ντρεπόμαστε να ζητήσουμε τον χάρτη που θα μας οδηγήσει σε αυτόν.
Μετά έρχεται το “παίρνω”, που βρίσκεται στην καρδιά της απόλαυσης. Αν παίρνουμε κάτι, σημαίνει ότι πιστεύουμε ότι αξίζουμε να απολαμβάνουμε.
Το “δέχομαι” ίσως είναι το ρήμα που μπορεί να προκαλέσει φόβο αλλά είναι πολύ σημαντικό. Απαιτεί να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας, να κατανοούμε ότι οι άλλοι μας συμπαθούν και θέλουν να μας δώσουν.
Το “δίνω”, στην θετική του διάσταση ισοδυναμεί με το δίνω δώρα, προσοχή, φροντίδα, βοήθεια. Στην αρνητική του διάσταση μπορεί να δίνουμε για να αποφύγουμε μια σύγκρουση.
Και βέβαια το “μοιράζομαι”. Το μοιράζομαι προϋποθέτει αμοιβαιότητα. Αν έχουμε μεγαλώσει στην στέρηση μπορεί να το ερμηνεύουμε σαν απειλή. Αν όμως έχουμε μεγαλώσει με μια αίσθηση αφθονίας, μας έρχεται με απόλυτη φυσικότητα.
Έπειτα το “αρνούμαι”. Πολλές φορές φοβόμαστε να πούμε όχι. μπορεί να μην το ξέρουμε καν ότι δεν μπορούμε να αρνηθούμε. Όμως έτσι στερούμε από τους εαυτούς μας ένα ναι.
Και τέλος το “παίζω”. Το παίζω σχετίζεται με την δημιουργικότητα, με το παρόν και την ασφάλεια. Ζούμε όπως παίξαμε ως παιδιά!
Πίσω από αυτές τις λέξεις κρύβονται βασικά ερωτήματα της ανθρώπινης ζωής. Αυτοί που μας φρόντιζαν ενδιαφέρονταν για τις ανάγκες μας; Μας μάθαιναν να στερούμαστε ή να δεχόμαστε; Να τολμάμε ή να φοβόμαστε; Μας έμαθαν ότι αξίζουμε ή ότι δεν είμαστε ποτέ αρκετά καλοί;
Αυτές οι έννοιες διαμορφώνονται καθώς μεγαλώνουμε και
αποκτάμε εμπειρίες. Κατανοώντας αυτές τις έννοιες τελικά συνειδητοποιούμε τους λόγους για τους οποίους είμαστε αυτοί που που είμαστε σήμερα. Η συνειδητοποίηση όμως μας δίνει και τη δυνατότητα να αλλάξουμε και να διαμορφώσουμε τις έννοιες αυτές όπως επιθυμούμε εμείς σήμερα.
Ναι μπορούμε!!
@Discover Growth Therapy/
Γεωργία Κρυπαράκου
Ψυχολόγος MSc-Ψυχοθεραπεύτρια
